Kawa - niezwykły dar natury. Moje sposoby na jej zaparzenie.

Jestem smakoszem kawy. A wręcz ją uwielbiam. Dlatego postanowiłam pokazać Wam w jaki sposób sobie ją przygotowuję. Bo to wbrew pozorom nie taka prosta sprawa.

Kawę piję od wielu lat. Niestety kiedyś nie przywiązywałam wagi do jej jakości i sposobu przygotowania. Z biegiem czasu to się zmieniło. Dawniej liczyła się dla mnie ilość, najlepiej od razu taki półlitrowy kubek... Teraz zadowala mnie filiżanka, bo przecież kawą należy się delektować, a nie gasić pragnienie (od tego mam wodę). Takie ogromne ilości (wypijałam kilka takich wielkich kaw dziennie) na pewno nie działały korzystnie na moje zdrowie, zwłaszcza na serce.


Piję tylko świeżo paloną kawę, którą mielę bezpośrednio przed przygotowaniem. Nie uznaję czegoś takiego jak "kawa rozpuszczalna". Nie wiem czy to coś miało w ogóle styczność z prawdziwą kawą, i co tam właściwie "siedzi". Znam jednak osoby, które piją tylko taką. Nie będę ich pouczać, każdy sam sobie przecież decyduje co warto pić.

Przejdę teraz do przygotowania. Jak już napisałam najpierw w obroty wchodzi młynek. Następnie zmieloną kawkę należy zaparzyć. I nie polega to na zalaniu kawy w kubku gorącą wodą. Można to zrobić lepiej, przy użyciu odpowiedniego sprzętu. Ja używam starej 30-letniej kawiarki lub tygielka. Zastanawiałam się nad zakupem ekspresu do kawy, jednak kiedy się okazało się, że te które spełniają moje wymagania kosztują po kilka tysięcy złotych, postanowiłam się wstrzymać. Nie widzę sensu w kupnie tańszego, który nie ma odpowiednich funkcji i jakości. Bo albo kupię taki, który mnie zadowala, albo nie kupię wcale.

Przygotowanie w kawiarce. Do kawiarki świeżo paloną kawkę mielimy nie za drobno i nie za grubo. Wiem, że to dość ogólnie powiedziane, ale trzeba to po prostu wyczuć. Zbyt drobno zmielona robi się gorzka, bo woda zbyt długo się przesącza. Zaczynamy od napełnienia zbiorniczka wodą (troszkę poniżej zaworka). Następnie nakładamy kawę na sitko, wyrównujemy ją (nie ubijamy) i oczyszczamy brzegi sitka. Zakręcamy kawiarkę i wstawiamy na średni ogień. Po 3-4 minutach kawa zaczyna się przesączać, następnie gdy usłyszymy odgłos bulgotania zdejmujemy kawiarkę z gazu. Aby nam kawka nie "zgorzkniała" od razu przelewamy ją do filiżanki:)

Przygotowanie w tygielku (po turecku). W tygielku parzymy kawę drobno mieloną. Ja mam dwa - na jedną filiżankę lub na dwie filiżanki kawy. Najpierw wlewamy do tygielka zimną wodę, następnie wsypujemy kawkę (1 łyżeczka na 1 filiżankę) i opcjonalnie kardamon i cukier. Ja nigdy nie słodzę kawy, po prostu słodka mi nie smakuje. Jeśli ktoś jednak musi słodzić to właśnie musi pamiętać żeby dodać cukier przed zaparzeniem, bo posłodzenie po zaparzeniu całkowicie zmienia smak kawy.
Wstawiamy tygielek na mały ogień i gotujemy tak długo aż zacznie się pienić. Zalewamy 1/3 filiżanki i resztę wstawiamy ponownie, do następnego spienienia. Gdy kawa idzie do góry, zdejmujemy z ognia i przelewamy całość do filiżanki. Uwaga - kawki trzeba pilnować bo może wykipieć. Po opadnięciu fusów, kawka jest gotowa do wypicia:)
W ostatnim czasie mam przyjemność pić kawę prosto z Grecji, którą znajoma przysłała mi w prezencie. Muszę jeszcze wypróbować jak prawdziwa turecka kawa smakuje w takim wykonaniu.

Czasami, jak najdzie mnie ochota, dodaję do kawki spienione mleko. Ale generalnie piję kawę czarną bez cukru. Odchudzam się, ale to nie dla tego nie używam cukru. Słodka kawa mi po prostu nigdy nie smakowała.

Tak przygotowana kawka to dla mnie czysta rozkosz smaku. A wy jaką kawkę lubicie?